مــــــا آدمـــــــا وقتـــــــی عاشــــــق میـــــشـــــــیم
به جـــای ایـــن که از بـــودن بـا عشـــــقمون لــــذت بــــبــــریم ،
تــــــــــــرس از نــــبــــودنش داغـــــــــونمون
مـــــــــیکـــــــنه ..!
شــــــــکاکمون میـــــــــکنه …!!
بــــــــــد خلقی مــــــیکـنیم ..
دعـــــــــــوا مــــــــــــــیکنیم ..
بـــــــی احترامی مـــــــــــیکنیم …
قــهر مــیکـنیم و سـرد و ســــردتر مــــیشیم…
ایــــــــنا همــــــــش ..
بـــــخاطر تــــــــرس از دســـت دادنه
کـــــــاش تــــــــضمینی برای این نرفتن بود…
تاریخ : یادداشت ثابت - دوشنبه 95/1/31 | 11:16 عصر | نویسنده : fahimeh m | نظرات ()